این گیاهان داروی ضد کمبود آب

به گزارش کارگرآنلاین مریم گلی به صورت چای، به عنوان مشکلات هضم از جمله نفخ، ورم غشای روده و اسهال، تأثیر خوبی دارد. هم‌چنین به صورت غرغره در درمان ورم گلو و دهان مؤثر است. از این گیاه به عنوان داروی ضد عرق (ضد کمبود آب) در تعریق شبانه‌ بیماران مسلول و یا در تعریق‌های عصبی، استفاده می‌شود. عصاره‌ مریم گلی دارای اثر بسیار قوی ضداکسیدان است. مطالعات اخیر نشان داده است که این اثرات، به خاطر اجسامی از جمله اسید لابیاتیک و اسید کارنوزیک موجود در آن است. در طب عوام، برای توقف ترشح شیر، کاهش پرفشاری خون و به عنوان قاعده‌آور مصرف می‌شود. 

عوارض جانبی مریم گلی
با مصرف مقدار زیاد یا به مدت طولانی، به‌ویژه به علت داشتن جسم توجون ممکن است باعث تاکیکاردی، گُر گرفتگی، خشکی دهان، تشنج و سرگیجه شود. 

طریقه و میزان مصرف مریم گلی
تهیه چای- به منظور تهیه محلول غرغره و یا مصرف برای تعریق شبانه بر روی مقدار 3 گرم خرده شده‌ برگ گیاه، یک استکان آب جوش ریخته و پس از 15-10 دقیقه، صاف نموده به صورت غرغره یا محلول خوراکی مصرف شود. برای مشکلات روده‌ای- معده‌ای بر روی 3-5/1 گرم از خرد شده‌ برگ گیاه، حدود یک لیوان آب جوش ریخته و پس از 10-5 دقیقه، آن را صاف کرده و میل می‌کنیم. برگ‌های گیاه، به صورتی تی‌بگ‌های 5/1-1 گرمی تهیه شده که به صورت چای مصرف می‌شوند. هم‌چنین محصولاتی به صورت قطره، تنتور، دراژه و کپسول توسط کارخانجات داروسازی، تهیه شده و در دسترس هستند که مقادیر مصرف آن‌ها بر روی بسته‌بندی ذکر شده است. 

مهم‌ترین اثرات گزارش شده مریم گلی 
ضد آلزایمر، ضد آرتریت، ضد باکتری، ضد سرطان، ضد تعریق، ضد نفخ، ضد قارچ، ضد التهاب، ضد اکسیدان، ضد عفونی‌کننده، ضد اسپاسم، ضد ویروس، کاهش دهنده میل جنسی، کاهش دهنده‌ قندخون، تشنج‌آور، معرق، ادرار‌آور، قاعده‌آور، دارای خاصیت استروژنی، خلط‌آور، کاهش دهنده پرفشاری خون، محرک سیستم ایمنی، مسهل، التهاب‌آور، آرام‌بخش، مقوی معده، ضد کرم و متوقف‌کننده‌ ترشح شیر. 

نکات قابل توجه 
طبیعت مریم گلی سوزانده، تلخ، سرد و خشک می‌باشد. در طب چین از ریشه مریم گلی به اصطلاح برای حرکت خون، دردهای قاعدگی و مشکلات قلبی استفاده می‌کنند. هم‌چنین به عنوان آرامبخش و کاهش حرارت بدن مورد مصرف می‌باشد. برای این منظور ریشه را پودر نموده و بر روی 5 تا 10 گرم آن یک لیوان آب جوش اضافه می‌نمایند. 20 دقیقه به حال خود گذاشته و بهتر است درب ظرف بسته باشد. سپس صاف کرده و میل می‌شود.

مرزه
مرزه به علت داشتن ترکیبات فنلی در اسانس و ترکیبات تاننی در برگ، دارای خاصیت ضد قارچ، ضد میکروب، ضد اسپاسم و ضد اسهال می‌باشد. هم‌چنین مرزه دارای خاصیت ضد ادرارآوری بوده و در اروپا از قدیم به عنوان ضد تشنگی زیاد به خصوص در افراد مبتلا به مرض قند مورد استفاده بوده است. این اثر را به دلیل وجود جسم کارواکرول در اسانس آن می‌دانند. 

میزان و طریقه‌ مصرف مرزه
به غیر از مصرف به صورت سبزی تازه، می‌توان بر روی 5/1 گرم از خشک و خرد شده‌ آن یک استکان آب جوش ریخته و 20 دقیقه برای دم کشیدن آن صبر کرد؛ بهتر است درب ظرف بسته باشد سپس صاف کرده و میل شود. میزان مصرف تا  3 قاشق چای‌خوری گیاه خشک در روز می‌باشد. 
در بعضی از کشورها تنتور مرزه وجود دارد. مصرف تنتور آن نیم تا یک قاشق چای‌خوری 1 تا 3 بار در روز می‌باشد. 

سمیت مرزه
مرزه برای انسان سمیت ندارد. با این حال مصرف بیش از اندازه ممکن است التهاباتی در مخاط ایجاد کند.در بعضی از حیوانات مانند موش ممکن است باعث التهاباتی شود. 

مهم‌ترین اثرات گزارش شده مرزه 
ضد درد، ضد آرتریت، ضد باکتری، ضد سرطان، ضد ترشح ادرار، ضد ویروس تبخال، ضد التهاب، ضد کرم، ضد اکسیدان، ضد عفونی‌کننده، ضد قارچ، ضد اسپاسم، معرق، هضم‌کننده غذا، ادرارآور، خلط‌آور، مسهل، مسکن، محرک و مقوی معده.

نکات قابل توجه 
1- مرزه به صورت‌‌های تازه، خشک و مخلوط در ادویه‌‌جات، دارای مصرف بالایی در جهان است. 
2- خواص مرزه‌ خشک و یا در ادویه‌جات مشابه نوع تازه‌ آن است و در غذاهای پختنی و بر اثر حرارت مقدار کمی از اسانس آن کاسته می‌شود؛ از این‌رو تا حد زیادی خواص ذکر شده را در خود همچنان نگه می‌دارد. 
3- به خاطر وجود اجسام فنلی از جمله تیمول و کارواکرول در اسانس آن، مصرف مقدار زیاد آن توصیه نمی‌شود؛ چرا که ممکن است باعث التهابات جداره روده و معده گردد.

لیموترش
پوست لیمو مقوی معده، معطرکننده، دارای خاصیت جلوگیری از شکنندگی عروق و به خصوص در درمان فلبیت (التهاب جدار سیاهرگ) مؤثر است. 
تهیه چای- تهیه چای از لیموترش به طور مستقل معمول نیست ولی همراه با گیاهان دیگر به صورت تی‌بگ مصرف می‌شود که در این صورت در بسته‌های 3-2 گرمی عرضه می‌شود. 
لیمو یکی از منابع غنی پتاسیم است. میزان پتاسیم موجود در آن 145 میلی‌گرم در صد گرم لیمو است. ویتامین C به میزان 50-40 میلی‌گرم در صد گرم لیمو (دو برابر میزان موجود در پرتقال) و کلسیم به میزان 61 میلی‌گرم در صد است. هم‌چنین ویتامین‌هایB1، B2، B3،B5،B9 و املاح آهن، منیزیوم، منگنز، روی، فسفر و پتاسیم در آن وجود دارد. آب لیمو از کالری کمی برخوردار است و حاوی 27 کیلوکالری در هر صد گرم میوه است. ترکیبات دیگر لیمو شامل 5/2 درصد اسانس در پوست میوه‌هاست. 

اثرات مهم لیمو ترش
ویتامین C که ترکیب مهم لیمو به شمار می‌رود باعث جلوگیری از خونریزی زخم‌ها و مقاومت بدن برای جلوگیری از عفونت‌‌ها می‌شود. هم‌چنین این ویتامین به عنوان ضداکسیدان عمل نموده و اثرات ضد سرطان آن در مطالعات حیوانی و انسانی گزارش شده است. ویتامین C به خصوص نقش مهمی در خنثی کردن نیتروزآمین‌ها که سرطان‌زا می‌باشند، داراست. پکتین آن دارای خاصیت کاهش کلسترول بوده و در کاهش امراض قلبی مؤثر است. پکتین در جلوگیری از اسهال و استفراغ نیز نقش بسزایی دارد. 
بیوفلاونوئیدهای آن خاصیت شکنندگی مویرگ‌ها را کاهش داده و در تصلب شرائین و جلوگیری از واریس و خونریزی لثه بسیار بااهمیت است. (در حقیقت بیوفلاونوئیدها در جلوگیری از شکنندگی مویرگ‌ها و ایجاد استحکام آن‌ها نقش اساسی دارند.)
آب‌لیمو خاصیت ضد میکروبی خوبی داشته و مصرف آن در افرادی که دارای عفونت، تب، آنفلوآنزا و سرماخوردگی باشند، بسیار مفید است. آب لیمو دارای خاصیت مقوی پانکراس و کبد است. 
مصرف آب ‌لیمو در افراد دارای پیوره و زخم گلو مفید بوده و در جلوگیری از خونریزی این موارد مفید است. 
مخلوط آب لیمو و گلیسیرین به نسبت حدود 1 به 10 برای نرم کردن پوست بسیار مفید است و در آکنه (جوش صورت) و آفتاب سوختگی مصرف می‌شود. برای این منظور مقدار 90 میلی‌لیتر گلیسیرین را با 10 میلی‌لیتر آب لیمو در شیشه‌ای مخلوط نموده و موقع مصرف به خوبی تکان داده و بلافاصله از مخلوط بر روی پوست مالیده و کمی ماساژ می‌دهند. این عمل به خصوص برای پوست دست و پا و در هنگام خواب که مخلوط تا صبح به خوبی تأثیرگذار باشد، مفید است. هم‌چنین آب لیمو در رفع عطش مصرف زیادی دارد (شربت آب لیمو) و مصرف خوراکی آن در افرادی که دارای روماتیسم هستند، مفید است.

احتیاط
مصرف زیاد آب لیمو به خصوص به شکل مستقیم، ممکن است اثراتی مخرب بر روی مینای دندان بگذارد؛ لذا بهتر است همیشه به صورت رقیق شده مصرف شود. 
مهم‌ترین اثرات گزارش شده آب لیمو 
ضد شکنندگی عروق مویینه، ضد سم تریاک، ضد سم بعضی سموم، ضد ورم، ضد تب، ضد کمبود ویتامین C و ادرارآور.